Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε στο αμφιθέατρο UNESCO, παρουσία σύσσωμου του διδακτικού-ερευνητικού προσωπικού της Σχολής, αλλά και πλήθους φοιτητών, η διοργάνωση της διάλεξης της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Λευκωσίας The Saripolos Lecture: «Το Παρόν και το Μέλλον των Νομικών Σπουδών» με ομιλητή τον Κοσμήτορα της Νομικής Σχολής, Καθηγητή Αχιλλέα Κ. Αιμιλιανίδη.
Η διάλεξη έγινε εις μνήμην του κυπριακής καταγωγής νομικού και θεμελιωτή της ελληνικής επιστήμης του Δημοσίου Δικαίου, Νικολάου Σαριπόλου. Κατά την έναρξη της εκδήλωσης, χαιρετισμό απηύθυνε ο Προέδρος του Τμήματος Νομικής, Δρ Χρ. Παπαστυλιανός που αναφέρθηκε στην πολυσχιδή επιστημονική, διοικητική, αλλά και πολιτική δράση του Ν. Σαριπόλου.
Ακολούθως, το βήμα έλαβε ο κεντρικός ομιλητής, κ. Αχιλλεύς Κ. Αιμιλιανίδης, ο οποίος ξεκίνησε τη διάλεξη θέτοντας το πλαίσιο του διαλόγου μέσα από έξι ερωτήματα:
α. υπάρχει ιδανικό μοντέλο διαχείρισης της νομικής εκπαίδευσης,
β. έχει θέση η νομική επιστήμη στο σύγχρονο πανεπιστήμιο,
γ. ποια είναι η κατάλληλη εκπαιδευτική μέθοδος για τη διδασκαλία των νομικών,
δ. ποιες είναι οι ιδιαιτερότητες, οι προκλήσεις και οι αδυναμίες της νομικής ερευνητικής μεθόδου,
στ. πώς θα ανταποκριθούμε αποτελεσματικότερα στις νέες προκλήσεις.
ε. σε ποιον ανήκει το πανεπιστήμιο και, τέλος,
Μέσα από την ανάπτυξη των επιμέρους ερωτημάτων, ο ομιλητής κατέδειξε ένα ευρύτατο φάσμα ιδιαιτεροτήτων, αδυναμιών, αλλά και δυναμικών που μπορούν να αποκτήσουν οι νομικές σπουδές, προκειμένου να διατηρήσουν την κομβική τους θέση στα ακαδημαϊκά curricula. Όπως έγινε σαφές, η διατήρηση της πολυφωνίας αναφορικά με τα πρότυπα διαχείρισης των νομικών σπουδών διατηρεί τη σημασία της, χωρίς να παραγνωρίζεται η ανάγκη εξισορρόπησης μεταξύ υπέρμετρου κρατικού παρεμβατισμού και αυτορρύθμισης. Εξάλλου, όπως τόνισε ο ομιλητής, αν και οι νομικές σπουδές διατηρούν τον ιδιαίτερο χαρακτήρα τους σε επίπεδο μεθοδολογίας και περιεχομένου, κάτι που τις καθιστά δυσχερώς προσπελάσιμες όχι μόνο από ετέρους επιστημονικούς κλάδους αλλά και από το πλατύ κοινό, παραμένουν στο επίκεντρο του πανεπιστημιακού και κοινωνικού βίου για εννέα και πλέον αιώνες. Η νομική επιστήμη του 21ου αιώνα είναι, βέβαια, απαραίτητο να διασφαλίσει τη σύνδεση με τις σύγχρονες τεχνολογικές εξελίξεις, τα νέα ερευνητικά μοντέλα και τη διεπιστημονικότητα, επιδιώκοντας ταυτόχρονα να ξεπεράσει τον ενδημικό απομονωτισμό της και αντιμετωπίζοντας τις προκλήσεις με τρόπο θετικό. Όπως δε υπογράμμισε ο κ. Αιμιλιανίδης, οι νομικές σπουδές, παρεχόμενες μέσα από ένα πανεπιστήμιο που λειτουργεί ως συλλογικός κοινωνικός δρων, ανήκοντας τόσο στους διδάσκοντες όσο και στους φοιτητές και το ερευνητικό και διοικητικό προσωπικό, μπορούν να αποτελέσουν ένα εξαιρετικό εφαλτήριο για τους νέους και τις νέες που επιθυμούν να σταδιοδρομήσουν σε ένα ευρύτατο φάσμα επαγγελμάτων, και πέραν των κλασικών (δικηγορικών, δικαστικών).
Τέλος, όπως επισήμανε ο κ. Αιμιλιανίδης, ζητούμενο αποτελεί η καλλιέργεια μιας νομικής επιστήμης κοινωνικά προσανατολισμένης, με στέρεα θεωρητικά θεμέλια, που να δίνει απτές λύσεις στις προκλήσεις του αύριο και της παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας της γνώσης. Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με ζωηρή συζήτηση, με τη συμμετοχή φοιτητών και καθηγητών, σχετικά με τις προοπτικές της νομικής εκπαίδευσης, τα μεθοδολογικά της επίδικα και το σημερινό διακύβευμα των νομικών επαγγελμάτων.